انجمن نویسندگان و شاعران ایران (انوشا)

« حكم حقيقت »
بر راستی به روی زمینِ خدا ، قدم بزن
تا خلق این زمین ، بـتوانند قدم زدن
هر حاکمی به حکم خودش معتقد بود
خواهد طریق حکم خودش را رقم زدن
ای یاوران به روی زمین اعتبار نیست
آنها که حق بُدَن1،همه شان را ستم زدن
یارب چه چاره‌‌‌ای بکنم من در این زمین
فرمان حاکم ، نتوانم که دَم زدن
ای یاوران به روی زمین تکیه گاه نیست
تا حکم حق به تکیه گهی ،تکیه بر زدن
میثم2 به حق و حكم حقيقت عمل نمود
در کوفه جسم آن به سرِ دار بر زدن
نام علی(ع) که حكم حقيقت از او بجاست
شمشیر زهر خورده به فرق علی (ع) زدن
اولاد آن علی(ع) همه بر حکم حق بُدَن
شمر و یزید بر همه تیغ ستم زدن
٭٭٭
1- بودند 2- ميثم تمار صحابه حضرت علي(ع)
حسن مصطفایی دهنوی